We zijn terug!

Gezien de vreselijke langzame / slechte internet verbinding van gisteren, hier als nog een verslagje! Nu ook weer internet voor vol tarief, erg jammer :-(!!!

Ik lig inmiddels in mijn bed, jawel op TK. Het is ons dan eindelijk gelukt om toch terug te keren naar Kamp Holland. Het heeft wat voeten in aarde gehad, maar we zijn er :-D!
Zo werd ons de avond van te voren ons medegedeeld dat we ons om 11.45 uur moesten melden bij de “flitspaal”. Onze spullen werden rond een uurtje of 11 opgepikt, zodat we hiermee niet hoefden te slepen. En zijn rond die tijd oom naar de richting van de flitspaal opgelopen. Op dat moment komen er 2 heli’s binnen, ze vliegen een rondje, niemand op de stip? Nou dan vliegen we verder. Daar ging vlucht 1. Toch alles in de 4 tonner en naar de stip. Hmmm, nou ze komen toch niet terug.
Ze hebben de mensen afgezet bij een kamp van de Amerikanen iets verderop. Klopte dus ook niet, die zijn naar het punt gebracht waar wij stonden te wachten, lekker handig.
Ff later konden wij ook weer instappen, want ze komen niet meer terug.
Om 13.00 uur maar weer eens proberen, werd ons medegedeeld.
Wij terug naar onze slaapplek voor het geval de bedden alweer bezet zouden zijn.
En willen gaan eten, horen we ineens wat in de lucht, snel weer de handbagage wat nog op het bed lag gepakt en terug naar de “flitspaal”. Er kwamen 2 chinooks binnen met “nieuwe” mensen. Maar na het lozen van die mensen waren ze al gelijk weer weg. Vanuit Deh rawod werd er verteled dat die naar KAF (Kandahar) zouden gaan, wij hadden vanuit TK vernomen dat ze richting TK zouden gaan. Weer een vlucht gemist dus. AAAAAAAAAAAAAAAAARRGGHHHHH, ik kan je vertellen dat wil je daar echt wel een keertje weg. Zeker omdat ik nu dat vluchtje met de chinook gemist had ;-).
Er werd ons dan nu ook verteld dat er vandaag geen vluchten meer zouden zijn. We wilden toch nog even wachten, maar jawel er kwam wat. Snel WEER alles in de 4 tonner op weg naar de stip.
De Black Hawks stonden net aan de grond dat we aankwamen en gelukkig we konden mee….

JIPPIE!!! En wat was dat ongelofelijk GÁÁF!!!! Wat een uitzicht. Ik zal een fotootje plaatsen.
En dat heb ik toch maar even allemaal mee mogen maken :).

Inmiddels hebben we er alweer een dagje werk op zitten hier en zijn dan ook wel aardig klaar met de geplande werkzaamheden.
Morgen nog even mijn afspraak met de Mariniers gaan waarmaken ;-). En dan kunnen we ergens deze week gaan inpakken. Om door te gaan richting KAF. We zullen wel zien wanneer dat zover is.
De Dash (das een vliegtuigje), dat 2 weken uit de running is geweest, is terug. Dus de kans dat we zonder al te veel problemen weg kunnen hier is niet zo heel groot. We liggen dus weer op schema.
Alleen is de kans op mijn vluchtje in de chinook hierdoor wel verkeken. Beetje jammer, maar je kan dan ook niet alles hebben hè? ;-)

Vandaag ook te horen gekregen dat ik mij geen zorgen hoef te maken dat ik hier in het gebied nog een medaille uitgereikt ga krijgen. Pffffffffffieuw… Dit hoeft van mij echt niet zo, zeker niet omdat ik niet zoveel kaas gegeten heb van het militaire wereldje. Dit gezien wij woensdag 30 dagen hier alweer zitten. Dat is de tijd die ervoor staat dat het een uitzending wordt en dat je dus ook recht heb op een ISAF medaille. Dit komt dus wel (in de brievenbus), maar niet hier gelukkig. Dan moet alles netjes en moet je je baret op, nou das niet echt aan mij besteed. Ik heb dat ding wel geteld 1x op mijn hoofd gehad, ik draag namelijk gewoon een pet, veel makkelijker (al vergeet ik die al regelmatig).

Verders vermaken wij ons nog steeds prima. Geloof ook dat vandaag onze “oude” minister van Defensie op visite is geweest. Niets gezien, niets gemerkt. Nico is wel even bij hem langs geweest ;-).
Meer kan ik niet verzinnen om nog te vertellen, zie wel dat ik inmiddels alweer een A4tje heb vol geschreven, dus is wel weer genoeg voor vandaag.
Jullie horen wel weer van me, als ik weer eens iets heb meegemaakt!

Groetels!!!

Foto's volgen!