Vast op Deh Rawod.

Hier lig ik dan op mijn bedje het is 14.00 uur, wat gaan we vandaag weer eens doen?
De verveling is toch wel een beetje toegeslagen en dan ook iedereen om mij heen zit met een laptop op schoot. Wat moet je anders hè. Buiten is het weer niet zo lekker, het waait en het zonnetje wilt nog niet helemaal doorbreken. Boven de bergen ziet het er naar uit dat de regen zo ook weer kan gaan doorbreken. We wachten het af, net als op onze vlucht terug naar TK, gisteren is deze niet doorgegaan en het is nu de vraag wanneer we dan wel terug kunnen. Maar als het zulk weer blijft, kan dit nog wel een paar dagen gaan duren. En dan betekend dat we ons nog een aantal dagen hier moeten zien te vermaken. Dit is best wel vervelend, wetende dat er op TK nog genoeg werk te doen is. En daarna op KAF ook nog. Hierdoor is het nog maar de vraag of we de datum die gepland stond om terug te gaan nog wel haalbaar is. We zullen moeten wachten en de tijd zal het leren. We hebben geduld :-s.

Gisteravond hebben we staan kijken naar het onweer boven op de berg, echt wel een mooi gezicht. Daar kun je echt “uren” naar staan kijken, maar het werd een beetje koud. Dus zijn we maar wat gaan drinken in de BBB ( Blauwe Boerka Bar). Hier ook weer misbruik gemaakt van de tafelvoetbal tafel en later op de avond een filmpje opgezet. Net als onze bedden zijn de banken ook niet meer wat het geweest is. Dat is wel een beetje het vervelende op dit kamp, je kunt nergens echt even fatsoenlijk zitten. Er staan wel picknick tafels buiten, maar echt lekker zitten doe je daar niet op.
Je bed zit ook niet lekker omdat het matras daarin niet mee werkt. Of je hebt een veer in je achterste of het hele matras verschuift omdat, het geen stevigheid heeft aan de zijkanten.

s’ Avonds is het hier echt aarde donker, dus een zaklamp op zak is geen overbodige luxe. Vrijwel alle verlichting op het kamp is uit.

Mijn dagje is even onderbroken om een kijkje te mogen nemen in de HELO (?) dat is een groot, heel groot Russische vracht helikopter. Hiervoor moest je net buiten de 1e ring van het kamp zijn. Het schermvest is daar dan ook verplicht, helm mocht in de auto blijven. Vanaf hier heb je echt vrijzicht over het “land”.
We mochten even een kijkje binnenin nemen, best wel oude muk. Het toestel dateerd uit 1992.
In de cockpit waren alle metertjes nog analoog, verders was het er best wel ruim. Net als achterin waar de vracht zich bevindt. Het leger heeft van palletwagentjes, zeker niet de kleinste die pasten er helemaal in. Ja apart om eens van dichtbij te hebben kunnen zien.

Ja, ik weet dat ik lekker van hak op de tak ga, maar das voor mij het makkelijkst, omdat ik regelmatig iets vergeet, zoals ik nog had willen vertellen dat er tijdens het optreden vorige week ook nog een Ausie op t podium kwam die zelf een liedje had geschreven. Met de titel: Swafflen on the DIXI. Nu had ik het al niet echt op de dixi, maar nu ik weet wat daar nog meer gebeurd al helemaal niet meer ;-). Mochten jullie niet weten wat een dixi is, das zo’n vies chemisch toilet, zo ook op bekend op festivals.

Afgelopen nacht schijnt er iets van een wervelwind overgewaaid te zijn. Er lag vanmorgen een tent hier net buiten het kamp langs de wal. Niet geheel de bedoeling denk. We hebben hier alle gewoon helemaal niks van gemerkt, dat betekend dan toch dat we wel iets van slaap krijgen op deze overheerlijke bedden ;-).