Curacao.

Zo waar waren we gebleven? Ik loop een beetje achter want het is echt wel weer tijd voor een update (Dit is dus 16 maart).

Maandag, snorkelen: Ja super. Ff denken. Daarna komt de dinsdag.

Vandaag hebben we de laatste dingen in de wapenkamer op Saveneta afgerond. En hierna hebben we ons nog wat moeten vermaken, de werkzaamheden zitten er hier op. Best veel afkeur dus erg blij zijn ze niet met ons. Maar ja ze willen goede spullen, dus dan maar nieuw aanvragen.

We zijn in de auto gestapt en ik had een boekje gekocht over de ABC-eilanden, hier stond in de Lourdesgrot, gaan we daarheen. Het was nog ff zoeken, maar we snappen ook waarom, het valt een beetje tegen haha, maar goed we hebben deze reis dus ook gelijk een bedevaart gemaakt.

Woensdagmorgen nemen we nog even afscheid van Patrick op de wapenkamer en vervolgen onze weg via het tankstation naar het vliegveld.

Alles gaat redelijk soepel en als alle passagiers aanwezig zijn, gaat het toestel vroegtijdig de lucht in. Best relaxt als je niet nog langer hoeft te wachten. De vlucht verloopt wat turbulent ja er zaten hobbels in de weg en ik zou het knap vinden als ze op het immigratieblaadje mijn naam kunnen lezen.
Het uitzicht is mooi als we het ene eiland verlaten en de volgende al snel bereiken. Het is maar een half uurtje vliegen dus voor je het weet sta je alweer aan de grond. We halen de huurauto op en rijden door naar Parera een van de twee Kazernes hier op Curaçao. Hier krijgen we de sleutel van onze kamer, deze is lastig te vinden, met de naam die wij op de enveloppe hadden staan er die er op de gebouwen vermeldt stonden. We hebben het gevonden en doen ons intrede in de kamer.
Het is serieus net een tornado die met -5 graden op me afkomt als ik de kamer binnenstap. Ik weet op voorhand al dat ik hier niet kan slapen vannacht, zeker met niet meer dan alleen een laken wat er op bed ligt. Ook drijven de uitwerpselen van mijn voorganger nog in de pot! Getsie!
Ik kan vertellen dit is echt een flinke degradatie als je ’s morgens nog uit een VIP officiers kamer stapt op Aruba en nu niet meer hebt dan het manschappenverblijf. Maar ja het is een kamer.
We gaan bij de profoost langs om te vragen waar de afstandsbedieningen zijn van de airco’s en iets van een deken. Dekens verstrekken ze niet, en of we de mail niet hadden gelezen dat we zelf daarvoor moeten zorgen. Uh SORRY??? Nee dat hebben we niet, en krijgen een tropen deken. De airco mag niet hogen dan 24 graden anders zou er schimmel ontstaan. (geloof mij dat was er al). En de afstandsbediening moet naar afloop terug.
We melden ons hierna op de wapenkamer, de spullen zijn nog niet binnen en kunnen vanmiddag dus eigenlijk niks doen.

Donderdag morgen, maken we toch een begin in de wapenkamer. En ’s middags arriveren dan eindelijk de kisten met onze spullen. We kunnen nu ook gaan repareren!

Vandaag hebben we toesemming gekregen om naar een hotel te gaan. Hier is het gewoon niet te doen met stankoverlast en de kou. En plek in het onderofficieren verblijf is er niet. Dus er wordt iets anders voor ons gezocht buiten de kazerne.
We komen in een mooi hotel buiten de stad.