Nieuw verslagje

Het is weer tijd geworden voor een nieuw verslagje.
En dat is best lastig, omdat ik niet zoals Herman dat zo makkelijk kan iets zomaar op papier kan zetten. Ik moet echt een doel hebben om over te schrijven anders ben ik echt zo uitgeluld.
Dat valt dus niet echt mee.

We hebben de afgelopen week héél véél werk verricht en ik zal dan ook zeker de weddenschap gewonnen hebben! Die was namelijk zo, tijdens voorgaande werkbezoeken, hadden ze zo’n 400 systemen in handen gehad. Dus Nico gokte dat het er deze keer ook wel 400 zouden zijn, Herman dacht meer aan 450 stuks. En ik dacht toch echt dat we makkelijk de 500 stuks we moesten gaan halen.
Zo als ik al zei, hebben wij alleen deze week (die nog maar half om is) héél véél werk verricht. Dit was bij het Korps Mariniers. Daar hebben we alle optische systemen geïnspecteerd per container, waarin de jongens alles hebben opgeslagen per team. En dit was buiten onze verwachtingen VEEL, HEEL VEEL. We zijn dan ook een halve dag langer bezig geweest dan gepland en dan ook nog ’s avonds tot ruim 1900 uur doorgewerkt in ons hutje.
Maar goed, ik heb ze niet geteld, maar ik weet zeker dat ik alleen al, zo’n 250 systemen genoteerd heb, en eigenlijk denk ik nog wel mee, maar wil toch niet te voorbarig zijn.
Dus ik durf wel op voorhand te zeggen dat ik de weddenschap gewoon heb! Hiervoor staat alleen niet meer dan een kopje thee met een plakje cake bij terugkomst op Eindhoven! Maar goed het gaat om de “EER” nietwaar ;-).

Van de week (als het doorgaat) gaan we ons nog even verplaatsen naar een volgend kamp, voor nog wat kleine dingen. Dit gaan we doen met een HELI, jippie eindelijk eens vliegen met een Heli! De Cougar om precies te zijn. Dus hier zijn we maar vrij kort. Om als we terug zijn te beginnen aan de inspecties van Klu. Waarvoor we daadwerkelijk ook gekomen zijn. Ook wel voor de andere dingen natuurlijk, maar dit heeft een PRIO!

Ik vermaak mij hier echt nog steeds heel erg prima, dit denk ik ook gezien we het lekker druk hebben. Tijd om je te vervelen is er gewoon niet! En ’s avonds ben je eigenlijk gewoon uitgeteld en ben je best blij als je in je nestje ligt. Hieraan ben ik inmiddels aardig gewent en kom de nachten ook zeker beter door, dit mede misschien omdat ik een kussen heb aangeschaft, dit slaapt echt beter.

Oh ja wat ook wel leuk is! Bij de Mariniers hebben ze gewoon een Rode Kater als huisdier rond lopen, zo lief, zo’n lekkere schreeuwer, heerlijk herkenbaar als mijn oude vertrouwde PIM… Die niet meer onder ons is . Echt super, zo’n kat, dan hoef ik mijn monster Gizmo ook iets minder te missen. Al denk ik gezien de verhalen die ik hoor, ik me geen zorgen hoef te maken over hem. Die vermaakt zich wel bij pap en mam. Al is ie wel een beetje bang voor de kippen daar. (Ik had niet anders verwacht, het is echt een held op (in zijn geval witte) sokjes :)).

Ik begon mijn verhaaltje met het feit dat ik niks wist te schrijven, maar als ik dan zo kijk dat ik toch weer bijna een A4tje heb volgeschreven, valt het me weer alles mee!

Nou mensjes, de groetjes maar weer en blijf vooral berichtjes sturen! Altijd leuk om reacties te lezen.
En ik probeer zo nu en dan ook een reactie bij jullie persoonlijk achter te laten.
Voorzichtig aan maar weer, dan doe ik dat ook ;-)…