Deh Rawod

Ik heb vele reacties gehad op het verslagje de vorige keer, met de nieuwsgierigheid naar wat ik nou met de Mariniers SF (special Forces) heb kunnen regelen. Dat kan ik nog niet vertellen, want dat is uitgesteld. Maardag zijn we inderdaad met ze op de schietbaan geweest, en hebben daar mogen schieten met een .50 bla bla Sniper Geweer… Ik herken een “geweer” en een “pistool” en daar houd het voor mij bij op, voor mannen is dat blijkbaar een ander verhaal, want op de heenweg richting schietbaan zat er een officier bij ons in de MB die vertelde: dat je 3 dingen in je leven gedaan moest hebben.
1. Trouwen
2. Kinderen krijgen
3. En schieten met een bepaald soort geweer. De barret ofzo, maar misschien hete het ook wel anders :-S.

De eerste 2 punten zie ik nou nog niet echt snel gebeuren, dus die vallen al gauw af, dus dan maar beginnen bij 3 :-P.

Dinsdag had ik terug mogen komen om mijn afspraak te kunnen innen, maar onverwachts hoorden we maandag avond dat we waarschijnlijk dinsdagmorgen mee konden op een (jawel) HELI vlucht richting Deh Rawod. Dus met een beetje mazzel zijn we over een paar dagen terug en kan ik als nog met die jongens naar de schietbaan om nou ja zal ik het maar te vertellen. Te mogen schieten met de Pantzerfaust (sorry Rick ;-)). Eigenlijk lijkt het me dood eng, maar ja moet het toch een keer gedaan hebben. Heb ook gevraagd of ik met de GILL mocht schieten (hiervoor was ik vorig jaar naar Israel), maar dat gaat echt niet lukken. Dat is maar voor zeer weinig mensen weggelegd.

Nog even terugkomend op mijn helivlucht met de Cougar. Het was gaaf, alleen kun je niet echt om je heen kijken met een helm op je knikker en een scherfvest om je lijf, dit is verplicht bij zo’n vlucht.
Verders heb ik ook nog moeten slepen met een geweest, wat ik nog steeds niet snap. Zoveel mannen om me heen om me te kunnen beschermen en ik loop te zeulen met zo’n ding. Nou ja moet dan maar. Ben blij als ik het weer kan inleveren.
Wat ik heb kunnen zien van het uitzicht over de bergen, was wel heel mooi hoor. En het staat bekend als “oorlogsgebied” nou zo zie en ervaar ik het helemaal niet, het is zo vredig en rustig. Maar ja tussen de baarden weet je nooit wat er zit.

Aangekomen op het kamp in Deh Rawod, zijn we naar ons nieuwe slaapvertrek gebracht, hier liggen we met z’n 6en op een “zaaltje”. Ik uiteraard als enige vrouw. Inmiddels ben ik hieraan prima gewent.
Het is een klein kamp met buiten de Nederlanders ook nog Fransen en Slowaken. Maar strikte kleding regels gelden hier niet zo. Je hoeft gelukkig niet iets op je hoofd te hebben, HEERLIJK!!! Wat heb ik daar een pleurishekel aan zeg :-s. En als het weer het toelaat (nu niet) mag je gewoon in je t-shirt lopen.
Echt veel werkzaamheden hebben we hier niet gehad en zijn dan ook al klaar. Tis nu alleen wachten wanneer we weer terug kunnen naar TK. Hopelijk is dat deze week nog en zetten de Amerikanen hun Chinook in… Dus de kans dat nog een van mijn wensen word vervuld kan werkelijkheid worden. Oh wat zou ik dat GAAF vinden zeg. Maar ja nu het weer niet zo goed is, zijn er alweer vluchten uitgesteld, dus ja hierover is nog niks te zeggen.
Dus ja we moeten hier onze tijd zien door te komen, dit doen we door o.a. te tafelvoetballen. En ik kan vertellen, hier word je zo verschrikkelijk fanatiek in. Je wilt winnen, maar eigenlijk kan ik er dus helemaal niks van. Verders een beetje lezen en internetten. Dit is omdat de verbinding zo slecht was, tijdelijk voor de helft van de prijs, dus dat komt dan wel even mooi uit.
En nu de roulatie vlucht van 100 man is uitgesteld, wegens weersomstandigheden is de verbinding nu redelijk. Mochten die nou morgen alsnog binnenkomen zal het wel minder worden, nou ja we wachten het af.

Heb ik verders nog iets te melden? Nou ja dat je hier zo over de rand van het kamp naar het stadje Deh Rawod kunt kijken. En dat het hier al groen begint te worden. Best apart allemaal. Zeker zo met rondom je bergen. Ja eigenlijk is het gewoon best wel mooi hier.

Als we terug zijn op TK, zal ik weer met een volgend verhaaltje komen. En tot die tijd vind ik het uiteraard nog steeds erg leuk om berichtje te ontvangen. Ik geniet er echt van om ze te lezen. Bedank daarvoor! EN GA ZO DOOR ;-)…